SŁODKI KOMPROMIS

Danie z serii myjemy, kroimy, nastawiamy piekarnik i czekamy - osobiście ubóstwiam zupy z pieczonych warzyw, są dużo ciekawsze w smaku niż te gotowane, w ogóle jeśli mowa o zupach to ja z reguły wolę te warzywne i to raczej w wersji krem, wyjątek stanowi barszcze wigilijny i włoska minestrone - swoją drogą muszę ją w końcu wrzucić na bloga. Skoro sezon na pomidory w pełni, korzystajmy z ich uroku i przetwarzajmy na wszystkie sposoby, bo przetworzony pomidor to zdrowszy pomidor, poddany obróbce termicznej zwiększa ilość likopeny, mającego działanie przeciwnowotworowe. 

Bób jak pozostałe rośliny strączkowe jest doskonałym źródłem białka i z powodzeniem może zastąpić białko pochodzenia zwierzęcego, ponadto bób jest doskonałym źródłem kwasu foliowego. Bób niestety może powodować przykre dolegliwości ze strony układu pokarmowego, ze względu na zawartość oligosacharydów, które nie są trawione ani rozkładane prze bakterie jelitowe. Aby ułatwić pracę układowi pokarmowemu należy bób zalać bardzo gorącą wodą i odstawić na godzinę, następnie odlać wodę i gotować bób pod przykryciem, na koniec dodać sól. Jeśli nie mamy czasu na namaczanie bób gotujemy tradycyjnie (jako, że hummus powstał na naprędce gotowałam bób bez namaczania)

Curry to sposób przyrządzania potrawy w kuchni indyjskiej, ale nie tylko, gdyż nazwa ta znana jest w wielu krajach południowo-wschodniej Azji. Curry to mięso, ryby, warzywa, ser (tutaj najlepiej sprawdza się paneer) lub inne składniki dania głównego w sosie, gdyż nazwa wywodzi się od tamilskiego słowa kari czyli sos. Na zachodzie jednak nazwa curry kojarzona jest z mieszanką przypraw. która nosić winna nazwę curry powder lub też curry paste jeśli dodany jest olej kokosowy lub ghee. W kuchni indyjskiej nikt nie przygotowuje mieszanki curry na zapas, przyrządza się ją tuż przed gotowaniem, ucierając w moździerzu ze świeżych składników, owa wersja na zapas to zwyczaj wprowadzony przez brytyjskich kolonizatorów wracających z Indii. Istnieje wiele odmian mieszanki curry, dobór składników zależy od samej potrawy, od regionu z jakiego mieszkanka/mieszkaniec pochodzi oraz osobistych upodobań wytwórcy, jednak najczęściej spotykanymi są: kurkuma, imbir,pieprz,sól, kolendra,kmin rzymski,gorczyca…

Mogłabym jadać ciasto rabarbarowe na śniadanie, do południowej kawy i popołudniowej herbaty, a jeśliby ktoś pytał to i przed snem, po kryjomu wciągnę chętnie kawałek ;) Rabarbar, inaczej rzewień to warzywo, które jak żadne inne kojarzy mi się z dzieciństwem, z ogródkiem babci, z nielubianym kompotem, ale ciasto z tymi kwaskowatymi łodygami i kruszonką to mój absolutny faworyt. Wersja na mące migdałowej z płatkami migdałów jest jeszcze pyszniejsza, koniecznie przygotujcie bo za chwile rabarbaru już nie będzie aż do następnej wiosny. 

Szparagi białe, fioletowe, zielone - mnie najbardziej smakują te odmiany białej, pomimo konieczności obierania, a co za tym idzie utraty pewnych składników odżywczych. Białe szparagi rosną pod ziemią, bez dostępu do jakichkolwiek promieni słonecznych, stąd ich biały kolor, posiadają jednak delikatny i łagodny smak. Wypustki zielonych szparagów wyrastają jednak wysoko ponad ziemię i dzięki temu, z pomocą słońca łapią zielony kolor. Odmiana zielona nie wymaga obierania, jedyni odłamania zdrewniałych końcówek, posiadają wyrazisty, lekko ostry smak. Fioletowe szparagi  to już rarytas, wprawdzie różnią się od zielonych i białych tym, że zawierają więcej cukrów i mniejszą ilość błonnika, ale ta odmiana szparagów jest trudna w uprawie, ponieważ mogą one rosnąć jedynie przez krótką chwilę i należy je zebrać, zanim pod wpływem słońca zabarwią się na kolor zielony.

Intensywny w smaku chłodnik z botwinki to zdecydowanie mój faworyt wiosennych zup. Chłodników kosztowałam już wiele, ale żaden nie dorównuje temu o pięknym kolorze i jakże mocno unurzanym w wiosennej rosie. Żeby chłodnik wyszedł naprawdę smaczny nie warto gotować warzyw w bulionie, ale w wodzie i zaopatrzyć się w intensywny, naturalny koncentrat z buraków, najlepiej z kiszonych. Mnie osobiście w tej zupie przeszkadza posmak rosołu, więc wybrałam taką opcję, do czego również i Was zachęcam. Pamiętajcie, że koncentrak z buraków możecie również przygotować sami w domu (klik).