Kurczak słodko-pikantny

Przybył do nas z Ameryki Południowej, z terenów dzisiejszej Brazylii. Jego oryginalna nazwa „nana” oznaczająca coś pachnącego, pochodzi z języka używanego przez plemię Guarani. Kiedy Krzysztof Kolumb wylądował na tamtejszych ziemiach w 1493 roku, postanowił zabrać ze sobą kilka tych dziwnie wyglądających owoców, które przypominały nieco wielką szyszkę sosnową.Za sprawą żeglarzy ananas trafił do Europy, ale niezbyt dobrze zniósł trudy długiej podróży i kiedy poczęstowano nim króla Karola V, ten odsunął owoc z obrzydzeniem.Ponieważ świeży ananas nie ma sobie równych, ówcześni ogrodnicy starali się przenieść uprawę bliżej „cywilizacji”. Portugalczykom udało się zaaklimatyzować roślinę w Indiach i na południowo-wschodnich wyspach Oceanu Spokojnego oraz na Madagaskarze i na Jawie. Jednak odległość wciąż była zbyt duża, by na królewskie stoły trafiały dorodne okazy. 100 lat później Holendrzy, którzy stosowali już w tym czasie ogrzewane inspekty, starali się wyhodować ananasa na własnych terenach. W Polsce szklarniowe uprawy ananasów zapoczątkował Stanisław Poniatowski w XVIII wieku - zakłożył w Warszawie ogrody Frascati.Produkcja owoców była droga, więc i ich ceny sięgały zawrotnych kwot. Tym bardziej, że od II połowy XVIII wieku ananasy stały się bardzo modne i każdy szanujący się człowiek miał za punkt honoru poczęstowanie gości tym rzadkim i cennym owocem. Nikogo nie zniechęcało nawet to, że szklarniowe ananasy tamtych czasów były wyjątkowo kwaśne. Szybko poradzono sobie z niedogodnością - moczono je w wodzie, a potem w słodkim winie (tak m.in. postępował Aleksander Dumas).Sytuacja zmieniła się wraz z nadejściem ery maszyn parowych, kiedy zdecydowanie skrócił się czas podróży przez ocean. Mimo to aż do czasów II wojny światowej ananas był stosunkowo drogi i najczęściej trafiał do Europy w postaci konserw lub soku. Dzisiaj ¾ europejskich rynków zaopatrują Hawaje. Poza tym trafiają do nas owoce z Antyli, Florydy, Kenii, Kamerunu i Wybrzeża Kości Słoniowej.

żródło: "Na widelcu"

Składniki na 3-4 porcji
Czas przygotowania: 30 min marynata + 15 min smażenie

2 piersi kurczaka
2 łyżeczki pieprzu cayenne
1 łyżeczka słodkiej papryki
2 łyżeczki startego świeżego imbiru
2 łyżeczki soku z limonki
4 ząbki czosnku
1 niezbyt duży, obrany i pokrojony w kostkę ananas
3 łyżki sosu sojowego
1 łyżka płynnego miodu
2 łyżeczki cukru trzcinowego
2 łyżki octu ryżowego
sok z 1/2 limonki
4 łyżki oleju sezamowego
garść sezamu
1 papryczka chilli pokrojona w talarki

Do podania

ryz jaśminowy
kilka listków kolendry

Przygotowanie:

1. Ananasa obieramy, wykrawamy twardy rdzeń, miąższ kroimy w kostkę, wkładamy całość do miseczki, zalewamy octem ryżowym, miodem, sokiem z limonki, sosem sojowym i zasypujemy cukrem trzcinowym, mieszamy i odstawiamy na ok 1/2 godziny
2. Mięso myjemy, odcinamy zbędne włókna i resztki skóry, kroimy w kostkę, wkładamy do miseczki, dodajemy pieprz cayenne, paprykę w proszku, obrany i starty imbir, sok z limonki i czosnek pokrojony w plasterki, doprawiamy solą, mieszamy i odstawiamy w temperaturze pokojowej na ok 20 min
3. W woku podgrzewamy olej sezamowy
4. Ryż gotujemy zgodnie z opisem na opakowaniu
5. Na rozgrzany olej wrzucamy kawałki kurczaka razem z marynatą, smażymy ok 3-4 minuty, mieszając, na koniec wrzucamy pokrojone chilli, podsmażamy chwilkę i przekładamy mięso na talerz
6. Na pozostały olej wrzucamy ananasa, bez zalewy, smażymy ok 4 minuty, dolewając po łyżce marynaty żeby ananas nie przywierał do dna woka, na koniec wlać resztę zalewy i usmażonego kurczaka, podgrzewamy całość jeszcze chwilkę, żeby smaki się połączyły
7. Podajemy z ryżem jaśminowym, na talerzu dekorujemy danie sezamem i listkami kolendry