Carbonara z cukinią

Wraz z napływem do nas gorącego frontu atmosferycznego powracam myślami do słonecznej Italii, jedno z klasyków tego regionu to spaghetti alla carbonara, choć właściwie to nie do końca wiadomo skąd pochodzi to danie, a dyskusji na ten temat nie ma końca. Mówi się, że danie skomponowali carbonari (górnicy zajmujący się węglem drzewnym). A może byli to amerykańscy żołnierze szukający sposobu na mniej szablonowe wykorzystanie swoich racji bekonu i jaj. Nie brakuje również zwolenników teorii, że nazwa wywodzi się od czarnych drobinek pieprzu. Bez względu na pochodzenie tajemnica tkwi w sposobie wykonania, czyli wyczuciu momentu kiedy surowe jaja dodane do ugotowanego makaronu nie są już płynne, ale jeszcze nie zupełnie ścięte. Tradycyjna carbonara zawsze powoduje wyrzut endorfin przez mój organizm, tym razem jednak dorodna cukinia postanowiła zaryzykować i rozegrać tę partyjkę, licząc na wygraną. 

Składniki na 2 porcje

Czas przygotowania 30 minut

200 g makaronu penne*

2 mniejsze cukinie

200 g bekonu

2 jaja 

50 g śmietany 36%

sól, pieprz

świezy tymianek

100 g parmezanu

*celowo zastosowałam penne, lepiej komponuje się z kawałkami cukinii niż cieniutkie spaghetti 

Przygotowanie:

1. Jedną cukinię kroimy w paski wielkości makaronu penne, drugą w talarki. Bekon kroimy w kosteczkę

2. Na suchą rozgrzaną patelnię wrzucamy pokrojony bekon, smażymy chwilę, dodajemy cukinie i pieprz, wrzucamy listki tymianku, smażymy do momentu, aż cukinia lekko zmięknie

3. W dużym rondlu gotujemy osoloną wodę, wrzucamy makaron i gotujemy 2 minuty krócej niż sugeruje producent makaronu, odlewamy zachowując szklankę wody z gotowania makaronu

4. Dwa jaja roztrzepujemy ze śmietaną, dodajemy świeżo starty parmezan

5. Ugotowany makaron wrzucamy na patelnię z cukinią, podrzucamy chwilę, żeby lekko ostygł i połączył się z pozostałymi składnikami, patelni nie trzymamy już na ogniu

6. Wlewamy sos do makaronu i szybko mieszamy lub podrzucamy zawartość patelni, dolewamy ok 3 łyżek wody z gotowania makaronu, zagęści nam sos, jaja nie mogą się ściąć ale nie mogą także być płynne, sos powinien aksamitnie otulać makaron, podajemy natychmiast

Tradycyjne danie z lekką warzywną wariacją!